British Longhair

British Longhair cinsinin kökeni, özellikle Birinci ve İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra sayıları azalan British Shorthair cinsini canlandırmak amacıyla farklı ırklarla yapılan çaprazlamalara dayanmaktadır. British Shorthair kedileri, daha uzun tüylü kedi türleriyle çiftleştirilerek hem görünüm hem de karakter olarak farklı bir çeşitlilik kazanmıştır. Özellikle Persian (İran) kedileriyle yapılan çaprazlamalar sonucu uzun tüylü British Longhair cinsi doğmuştur. British Longhair kedisi, 2000'li yıllarda bağımsız bir cins olarak kabul edilmiştir.

British Longhair kedisi, geniş yapılı, kaslı vücutları ve yuvarlak, etkileyici gözleriyle dikkat çeker. Bu kedilerin kalın ve yoğun tüyleri onları oldukça gösterişli kılar. Karakter olarak ise sakin, uysal ve bağımsız bir yapıya sahiplerdir. Çok fazla ilgi beklemezler, kendi başlarına vakit geçirmekten hoşlanırlar. Aynı zamanda diğer evcil hayvanlarla ve çocuklarla da uyumludurlar.

British Longhair kedileri genel olarak sağlıklı bir yapıya sahiptir, ancak bazı genetik sağlık sorunlarına yatkın olabilirler. Bu cinsin uzun tüyleri nedeniyle tüy yumağı problemleri yaygın olabilir. Tüylerin düzenli olarak taranması ve bakımı yapılmazsa deri tahrişleri, tüy yumağı sorunları ve tüylerde düğümlenmeler görülebilir. Ayrıca, hareketsiz yapıları nedeniyle kilo almaya yatkındırlar, bu da obeziteye yol açabilir. Bazı British Longhair kedileri, genetik olarak böbrek hastalıklarına da eğilimlidir. Bu nedenle düzenli veteriner hekim kontrolleri büyük önem taşır.

Tüy sağlığını destekleyen, protein ve omega yağ asitleri açısından zengin mamalar tercih edilmelidir. Uzun tüyleri nedeniyle tüy yumağı oluşumunu önlemeye yardımcı özel mamalar veya malt takviyeleri kullanılabilir. Kilo alımına yatkın oldukları için, porsiyon kontrolüne, ödül mamalarına dikkat edilmeli ve düşük kalorili mamalar kullanılmalıdır.

British Longhair kedileri, genellikle 12 ila 16 yıl arasında bir yaşam süresine sahiptir. İyi bakıldıklarında, bu süre daha da uzayabilir.